Úrskurður  þriðjudaginn   28. febrúar 2023   í mál i   nr .  31/2022   Endurupptökubeiðni  X     1.   Dómararnir  Eiríkur Elís Þorláksson , Hólmfríður Grímsdóttir og   Stefán Geir Þórisson  kveða upp  úrskurð í máli þessu.   2.   Með beiðni sem barst Endurupptökudómi  19. desember 2022   fór endurupptökubeiðandi ,  X ,  [...] ,  fram á endurupptöku  á máli nr. 100/2021: Ákæruvaldið gegn  X , sem dæmt var í Landsrétti 5.  nóvember 2021. Auk endurupptöku málsins  krefst endurupptökubeiðandi þess að   af vitnunum  A   [...] og  B    réttaráhrif dóms L andsréttar verði felld niður á meðan að málið er rekið fyrir Endurupptökudómi og     Málsatvik   3.   Héraðssaksóknari höfðaði mál gegn endurupptökubeiðanda með ákæru útgefinni 22. maí 2020  fyrir kynferðisbrot í starfi sínu sem nuddari. Í ákærunn i var endurupptökubeiðanda gefið að sök að  hafa nauðgað fjórum konum með því að hafa á meðferðarstofu sinni haft við þær önnur  kynferðismök en samræði með nánar tilgreindum hætti þegar þær lágu á nuddbekk. Var talið að  brot endurupptökubeiðanda vörðuðu við   1. mgr. 194. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940.  Brotaþolarnir  höfðu uppi bótakröfur að fjárhæð 2.500.000 krónu r hver,   auk nánar tilgreindra vaxta  og dráttarvaxta. Endurupptökubeiðandi krafðist aðallega sýknu af kröfum ákæruvaldsins og að  bótakröfum y rði vísað frá dómi en að því frágengnu að hann yrð i   dæmdur til vægustu refsingar sem  lög leyfðu og að dæmdar bætur yrðu stórlega lækkaðar. Þá krafðist hann þess að málsvarnarlaun  verjanda yrðu greidd úr ríkissjóði.     4.   Með dómi Héraðsdóms Reykjaness 6. janúa r 2021 var endurupptökubeiðandi sakfelldur fyrir  að hafa brotið gegn konunum fjórum þannig að varðaði við 1. mgr. 194. gr. almennra  hegningarlaga. Var hann dæmdur til að sæta fangelsi í fimm ár. Þá var endurupptökubeiðanda gert  að greiða brotaþolum alls 5. 300.000 krónur í miskabætur með nánar tilteknum vöxtum, útlagðan  sakarkostnað að fjárhæð 1.586.333 krónur, þóknanir þriggja réttargæslumanna að fjárhæð samtals  3.578.795 krónur og málsvarnarlaun verjanda síns, 9.176.000 krónur.    5.   Ríkissaksóknari skaut málin u til Landsréttar 2. febrúar 2021 í samræmi við yfirlýsingu  endurupptökubeiðanda um áfrýjun. Ákæruvaldið krafðist þess að refsing yrði þyngd en  endurupptökubeiðandi og brotaþolar höfðu uppi sambærilegar kröfur og í héraði.   6.   Með dómi Landsréttar 5. nóvember  2021 í máli nr. 100/2021 var refsing endurupptökubeiðanda  þyngd í sex ára fangelsi. Ákvæði héraðsdóms um einkaréttarkröfur skyldu vera óröskuð. Ákvæði  héraðsdóms um sakarkostnað voru staðfest að öðru leyti en því að 264.400 krónur í útlagðan  kostnað verjan da vegna þýðingar skyldu teljast til sakarkostnaðar í héraði sem greiðast ætti úr   ENDURUPPTÖKUDÓMUR                                 NR.  31/2022       -   2   -   ríkissjóði. Þá var endurupptökubeiðanda gert að greiða allan áfrýjunarkostnað málsins þar með  talin málsvarnarlaun skipaðra verjenda sinna, samtals að fjárhæð 3.399.860 krónu r, og þóknun  skipaðra réttargæslumanna brotaþola, samtals að fjárhæð 1.549.070 krónur.     Rökstuðningur  endurupptökubeiðanda     7.   Endurupptökubeiðandi  byggir á því að hann hafi með dómi Landsréttar verið ranglega  sakfelldur fyrir nauðgun gegn fjórum konum. Þær hafi, ásamt stórum hópi annarra kvenna,  sameinast um að bera hann röngum sökum um kynferðisbrot og í því skyni samræmt sögur sínar.  Þá byggir hann   á því að konurnar hafi sjálfviljugar gengist undir meðferð, sem í sumum tilvikum en  þó ekki öllum, hafi falið það í sér að unnið hafi verið með stoðkerfisvandamál í gegnum leggöng  eða endaþarm. Konurnar hafi ekki aðeins komið til hans að eigin frumkvæði h eldur greitt fyrir  þjónustu hans. Enn fremur byggir hann á því að í sumum tilvikum, þar á meðal í tilviki eins brotaþola  samkvæmt dómi Landsréttar, hafi konur leitað til hans og borgað fyrir meðhöndlun sem hafi miðað  að því að veita þeim kynferðislega ánæg ju.    8.   Endurupptökubeiðandi telur skilyrði fyrir endurupptöku uppfyllt þar sem fram séu komin vitni  sem geti borið um að frásögn einnar kvennanna fjögurra fyrir dómi hafi verið mjög ólík því hvernig  hún hafi lýst viðskiptum sínum við endurupptökubeiðanda fyr ir vinkonum sínum. Því sé kominn  fram rökstuddur grunur um að endurupptökubeiðandi hafi verið sakfelldur á grundvelli rangra  sakargifta. Nauðsynlegt sé að fá fram vitnisburð sem varpi nýju ljósi á málið og geti að líkindum  kollvarpað forsendum dómstóla fyr ir sakfellingu. Fram kemur í endurupptökubeiðni að lögmaður  endurupptökubeiðanda fyrir Endurupptökudómi hafi hitt verjanda endurupptökubeiðanda sem gætti  hagsmuna hans í héraði og fyrir Landsrétti. Sá síðarnefndi hafi tjáð lögmanninum að tiltekin tvö  vitni , vinkonur einna kvennanna sem endurupptökubeiðandi var dæmdur fyrir að nauðga, haldi því  fram að það hafi komið þeim mjög á óvart þegar sá brotaþoli hafi kært endurupptökubeiðanda fyrir  nauðgun miðað við það hvernig þær muni frásögn hennar.     9.   Endurupptöku beiðandi bendir á að þegar hafi verið reynd sú leið að fá lögreglu til að hefja  rannsókn á röngum sakargiftum. Kröfu um slíka rannsókn hafi lögregla vísað frá sér án rannsóknar  og ríkissaksóknari staðfest þá niðurstöðu meðal annars á þeim grundvelli að dóm ur Landsréttar í  máli nr. 100/2021 sé bindandi fyrir lögreglu og ákæruvald og hafi fullt sönnunargildi um þau  málsatvik sem í honum greini þar til hið gagnstæða hafi verið sannað, sbr. 186. gr. laga nr. 88/2008  um meðferð sakamála. Sú niðurstaða virðist ve ra í mótsögn við lög. Þar sem afstaða  ríkissaksóknara virðist vera sú að ákvæði 186. gr. laga nr. 88/2008 feli það í sér að ekki megi opna  lögreglurannsókn á röngum sakargif t um fyrr en þær hafi verið sannaðar eigi endurupptökubeiðandi  ekki annarra kosta vö l en að óska eftir endurupptöku dóms Landsréttar og krefjast sönnunarfærslu  að undirlagi Endurupptökudóms.     10.   Endurupptökubeiðandi vísar til 232. gr., sbr .   228. - 230. gr. laga nr. 88/2008 um skilyrði  endurupptöku. Einkum sé vísað til a - lið ar   1. mgr. 228. gr. , enda megi ætla að það hefði haft veruleg  áhrif á niðurstöðu dómsmálsins ef tiltekin vitni hefðu þá verið komin fram. Um þá kröfu að  Endurupptökudómur beini því til ríkissaksóknara að hlutast til um að vitnaskýrslur verði teknar, vísar  endurupptökubeiðand i til 3. mgr. 230. gr. laganna.     ENDURUPPTÖKUDÓMUR                                 NR.  31/2022       -   3   -   Niðurstaða   11.   Endurupptökubeiðandi reisir kröfu sína um endurupptöku máls Landsréttar á því að skilyrðum  a -   til d - liðar 1. mgr. 228. gr. laga nr. 88/2008 sé fullnægt. Af a - lið ákvæðisins leiðir að unnt er að  endurupptaka sakam ál að beiðni manns, sem telur sig ranglega sakfelldan, sakfelldan fyrir mun  meira brot en það sem hann hefur framið eða telur refsingu bersýnilega ranglega ákvarðaða ef  fram eru komin ný gögn eða upplýsingar sem ætla má að hefðu verulega skipt fyrir niðurs töðu  málsins ef gögnin eða upplýsingarnar hefðu komið fram áður en dómur gekk.    12.   Endurupptökubeiðandi byggir á því að brotaþolar hafi, ásamt stórum hópi annarra kvenna,  sameinast um að bera hann röngum sökum um kynferðisbrot. Enn fremur að komin séu fram vi tni    fram yfirlýsingu verjanda síns fyrir Landsrétti þar se m meðal annars kemur fram að hann staðfesti  að hafa upplýst lögmann endurupptökubeiðanda fyrir Endurupptökudómi um að hafa rætt við tvær   hafi lýst atvikum má    13.   Endurupptökubeiðandi hefur ekki gert líklegt að brotaþolar hafi, ásamt hópi kvenna, sameinast  um að bera hann röngum sökum um kynferðisbrot eins og hann byggir á. Er raunar ekkert komið  fram í málinu   sem bendir til þess að svo hafi verið en endurupptökubeiðandi hafði uppi  sambærilegar varnir við meðferð málsins fyrir dómi sem var  hafnað . Yfirlýsing verjanda  endurupptökubeiðanda um samtal sitt við tvær nafngreindar konur um að einn brotaþoli hafi lýst  atvikum máls með öðrum hætti fyrir vinkonum sínum en fyrir dómi getur heldur engan veginn talist  ný gögn eða upplýsingar sem ætla má að hefðu verulega skipt máli fyrir niðurstöðu málsins ef þau  hefðu komið fram áður en dómur gekk. Verður málið því ekki end urupptekið á grundvelli a - liðar 1.  mgr. 228. gr. laga nr. 88/2008.   14.   Endurupptökubeiðandi hefur einnig vísað til skilyrða b - , c -   og d - liða 1. mgr. 228. gr.   laga nr.  88/2008 , þó einkum kveðist hann byggja á a - lið ákvæðisins. Í endurupptökubeiðni er með engu  r ökstutt hvernig skilyrðum b -   til d - liðar kann að vera fullnægt í málinu og ekkert í gögnum málsins  bendir til þess að svo sé. Verður því ekki heldur fallist á endurupptöku máls Landsréttar með vísan  til þessara ákvæða.    15.   Samkvæmt öllu framangreindu eru ekki skilyrði til að verða við beiðni um endurupptöku á máli  Landsréttar nr. 100/2021. Endurupptökudómur telur að beiðni endurupptökubeiðanda sé  bersýnilega ekki á rökum reist í skilningi 3. mgr. 229. gr. laga nr. 88/2008 og   er henni því hafnað  þegar í stað.    16.   Eftir þessari niðurstöðu verður einnig að hafna öðrum kröfum endurupptökubeiðanda í málinu.      Úrskurðarorð:   Kröfum endurupptökubeiðanda í máli þessu er hafnað .